Namibië

Geografie. Met een oppervlak van ca. 824000 km2, is Namibie ca. 20 keer groter dan Nederland. Van noord naar zuid meet ca.1500km, oost west bedraagd ca. 600km in het zuiden en maar liefst 1100 km in het noorden van het land. Met een totale bevolking van net iets meer dan 2 miljoen is Namibie zeer dun bevolkt , minder dan 3 inwoners per km2 De voornaamste reden hiervoor is dat het land voornamelijk uit woestijn en half woestijn bestaat, met uiteraard waterschaarste als gevolg. Behalve de grensrivieren: Oranje in het Zuiden, Kunene, Ovango en Zambezi in het noorden, zijn er geen waterhoudende rivieren, de stromen en rivieren in het binnenland vullen zich slechts sporadisch door regenval (in seizoen). Namibie kan in vier geografische segmenten verdeeld worden. In het westen is de Namib-woestijn gelegen, met weinig tot geen vegetatie. Deze biotoop loopt vanaf het noorden van Zuid-Afrika tot in Angola. De woestijn is gemiddeld ca. 150 km breed, het hoogste punt is ca. 600 meter boven zee gelegen. In het centrale gedeelte wordt zij overheerst door massieve zandduinen, in het zuiden en noorden overheerst vooral gravel/steen. Naar het binnenland toe veranderd de woestijn in een rotsketen die soms meer dan 2000 meter hoog is. Namibie’s hoogste berg, de Brandberg, is 2579 meter hoog. De rotsketen veranderd geleidelijk in wat genoemd wordt het centrale plateau. De hoogte van het plateau varieert tussen de 1100 en 1700 meter. Het merendeel van Namibie’s dorpen en steden zijn op dit plateau gelegen, zoals Windhoek wat op 1650 meter hoogte ligt. Verder naar het oosten ligt het Kalahari basin, welk in principe ook deel uitmaakt van het plateau met hoogten van soms wel 1000 meter boven zeeniveau. Typerend voor de Kalahari zijn brede, zanderige vlakten en langwerpige zandduinen met gras-achtige vegetatie en sporadische planten- en bomengroei. De laatste geografische area is de in het noord-oosten gelegen Kavango/Caprivi regio, die beduidend vochtiger is. Deze regio I vlak en dicht begroeid met struikgewas, zogenaamde “bosveld” begroeiing. Kortom: de gemiddelde regenval vermeerderd vanaf het zuidwesten naar het noordoosten. Het jaarlijkse gemiddeld ligt tussen de 50mm in de Namib tot liefst 700mm in de Caprivi strip. De regen komt vanuit het noordoosten tussen december en februari wanneer vochtige, onstabiele lucht vanuit tropisch Afrika Botswana en Namibie binnekomt, wat onweersbuien tot gevolg heeft. Het overgrote gedeelte van dit regenwater verdampt vrijwel onmiddellijk of wordt weggesluisd zonder dat de vegetatie daar iets aan heeft. Wel heeft dit water invloed op het grondwaterpeil waardoor dorpen en boerderijen hiervan gebruik kunnen maken. Een gedeelte van de regenval wordt in stuwmeren opgevangen; de grootste van deze is het Hardap meer bij Mariental met een capaciteit van 300 miljoen m3. Water blijft echter een voortdurend probleem wegens de bevolkingsgroei. Er zijn bijvoorbeeld plannen voor een pijplijn vanaf de Kovangorivier naar Windhoek; maar dit stuit op tegenstand van buurland Botstwana die vreest dat de Okavango delta hierdoor nadelig beïnvloed zal worden.

De bevolking:
“One Namibia-One Nation” is de slagspreuk van de regering sinds onafhankelijkheid, en er is inderdaad een nieuw soort solidariteit ontstaan; ondanks de enorme verschillen in cultuur en achtergrond : Er zijn 11 erkende nationale groepen die elk hun eigen geschiedenis, taal en cultuur hebben en als erfenis van de Zuid-Afrikaans apartheid, ook hun eigen thuisland hebben, alhoewel deze nu officieel afgeschaft zijn. Vooral op het platteland worden traditionele, stamgebonden gewoonten en tradities in ere gehouden. Van de totale bevolking van zo’n twee miljoen woont meer dan de helft in plattelandse gebieden in het noorden van het land. Zij zijn vooral Ovambos, Kavangos en Caprivianen. In het centrale gedeelte woont zo’n 30%, voornamelijk Damara’s, Herero’s en het merendeel van de blank bevolking in de steden Windhoek, Walvisbaai en Swakopmund. Het zuiden is het dunst bevolkt, met nog geen 10% van de bevolking. Hier vindt men Nama’s en boeren van Duitse en (Zuid)Afrikaner origine. Voornaamste dorpen hier zijn Keetmanshoop en Luderitz.

Klimaat:
Namibië is zonder meer een zonnig land te noemen met zijn maar liefst 300 zonnige dagen per jaar! Vanaf november tot en met februari is er kans op bewolking/regen, meestal in de vorm van zware onweersbuien. De droge rivierlopen vullen zich dan met een kolkende massa modderig water. In deze tijd komt de flora van de woestijn tot leven. Een prachtig kleurenschouwspel – alhoewel slechts van korte duur- is het resultaat. Namibië kan het gehele jaar door bezocht worden; maar velen vinden de periode maart-september de beste tijd doordat het dan niet te warm is met bovendien weinig kans op neerslag. Ook koelt het behoorlijk af ‘s nachts, waardoor een goede nachtrust genoten kan worden. De zomer (november-januari) is vaak zeer heet. Namibianen zoeken dan als het even kan de kust op, vooral Swakopmund is populair. Zeemist brengt verkoeling in de ochtend, deze mist wordt meestal door de zon verdreven in de loop van de ochtend. Het noord-oosten kan vochtig,l warm en klam zijn, en wees daar ook beducht op malaria in deze tijd. Windhoek is warm maar niet onaangenaam als gevolg van de hoogte waarop het is gelegen.

Talen:
Voor onafhankelijkheid waren Engels en Afrikaans en Duits de officiële talen. Nu is alleen Engels de officiële taal. Echter, Afrikaans wordt veel meer gesproken en is ook de taal waarin o.a. Herero’s , Ovambo’s , Damara’s, Nama’s en zo meer met elkaar en met Afrikaanssprekende communiceren. Duits wordt ook door een flink aantal blanken gesproken.

Politie:
In alle dorpen van enige omvang is een politiestation. Het noodnummer is 112

Criminaliteit:
Voor 1990 was criminaliteit feitelijk onbekend, echter dat is nu niet meer zo. Armoede, influx van buurlanden en van platteland naar stad heeft tot sloppenwijken geleidt, en bijbehorende problemen met (kleine) criminaliteit. Het is dus zaak als toerist het gezond verstand te gebruiken. Echter, Namibië steekt nog steeds zeer gunstig af tegenover andere Afrika/ontwikkelingslanden voor zover het criminaliteit betreft.

Fooien:
Het is gebruikelijk om een 10% bedieningsfooi te geven bij restaurants. Een benzinepomp-assistent krijgt N$ 2,00 indien hij/zij service verleent zoals de voorruit reinigen , banden op spanning brengen etc. In de steden kan men ook N$ 2 geven om de auto “op te passen” bij parkeerplaatsen. Dit wordt bij vertrek overhandigd.

Verkeer en wegen:
In Namibië rijdt men links. Er is feitelijk geen openbaar vervoer, u heeft dus uw eigen transport nodig. Het wegennet bestaat uit ca. 5000 km geasfalteerd en 40000 km on-geasfalteerd. De wegen worden meestal goed onderhouden. Op on geasfalteerde wegen wordt aanbevolen niet harder dan 80km/h te rijden. Het is bijna overall raadzaam om uit te kijken voor overstekend wild en loslopend vee. Een 4 x 4 voertuig is niet noodzakelijk, maar soms wel prettig. Alleen bij Sossusvlei, Kaudom Nationaal Park en Kaokoland is 4 wielaandrijving nodig. In de regentijd is een 4 x 4 een aanrader om door rivierbeddingen (die de weg overspoelen) te komen. Wij adviseren welk voertuig het meest geschikt zou zijn waarbij we rekening houden met de reisperiode, reisschema en aantal inzittenden.

Geld:
De Namibische dollar staat 1:1 met de Zuid-Afrikaanse Rand; die ook nog eens wettig betaalmiddel is naast de N$. Geldautomaten vindt u in de grotere dorpen en bij grotere benzinestations. Openingstijden van banken zijn normaliter op werkdagen 9:00 tot 15:30. Credit cards worden algemeen aanvaard, maar niet voor brandstof.