De heer en mevrouw Mouton - Namibië zelf rijden
Personen: 2 | Periode: Oktober 2019 |
Alles is perfect verlopen en we hebben weer een fantastische reis gehad.
Hallo Lekkerbly,
We zijn weer terug van onze heerlijke reis in Namibië.
Alles is perfect verlopen en we hebben weer een fantastische reis gehad. En net zoals de vorige keer in 2016 uitstekend door jullie geregeld!
We hadden het geluk dat we van Bidvest een kosteloze upgrade kregen van de auto (Nissan X-trail ipv Duster). En ik moet zeggen: op sommige wegen in Namibië kan je maar beter een zo zwaar mogelijke auto hebben, anders wordt je compleet door elkaar geschud. Vooral rond Solitaire was de weg erg hobbelig. (Lekkerbly reactie. De wegen worden door meer toerisme steeds zwaarder belast. Als een weg vandaag slecht is kan dat in een week anders zijn als ze het hebben geschraapt. Het is ook de kunst om niet te langzaam te rijden een fout dat heel vaak door onervaren chauffeurs op grint wegen gemaakt word. Ook dan is met een kleinere auto goed te rijden. Wij raden echter aan niet harder dan 80kmpu ook al mag je 100!!)
De guesthouses en lodges waren prima op orde. En overal vriendelijke hosts. In Etosha zijn we langs alle camp sites geweest, en Halali was een prima plaats om te verblijven. Namutoni lijkt een beetje aan het verpieteren.
Verder een extra tip dat het nu probleemloos mogelijk is om de westkant van Etosha te doorkruisen. In afwijking van de voorgestelde route zijn we niet van Okaukejo via Outjo naar Kamandjab gereden, maar dwars door het park, via Olifantsrus en de Galton gate. Het is een flinke reis, maar wel veel interessanter. (Reactie Lekkerbly - Let op: dit weg kan soms ook in slechte toestand zijn en dan heb je bijna een dag nodig om de afstand af te leggen!)
Door de enorme droogte in Etosha (dat was wel schokkend) zoeken de dieren de laatste blaadjes en schaduw langs de kant van de weg op. Als 'last resort'. Dus we hebben behoorlijk wat dieren pal naast de wegkant gezien, waaronder leeuwen.
Palmwag is ook zeer aan te raden. Let dan wel op voor Jimbo, de 'huisolifant'. Die kan je zo af en toe tegenkomen, midden op het lodge terrein...
En Agama River Camp was ook een verrassing. Een beetje in the middle of nowhere, maar elk huisje heeft een eigen dakterras. En op verzoek maken ze je bed op op dat dakterras. Dan kan je onder de sterrenhemel slapen. En omdát het in the middle of nowhere is, is dat een ongelofelijk schouwspel!
Nog even een aanvulling aan de routebeschrijving naar Rustig Toko Lodge bij Kamandjab: er staat "after 13 km take the D2695 to the farm". Ik zou erachter zetten ", drive for 7 km to reach the farm". Want op een gegeven moment begonnen we een beetje te twijfelen waar die farm nu was...(Reactie Lekkerbly - er zijn meerdere accommodaties die zoveel kilometers en zelfs nog meer te rijden zijn. Voor ons begrippen is 7km redelijk dichtbij.....)
Afijn, fysiek zijn we weer terug in Nederland, maar onze gedachten zijn nog onderweg in Namibië...
Als we weer gaan komen we jullie zeker weer bezoeken in Meppel.
Ruth en Peter Mouton